06 juni 2005

Woorden doen rare dingen in mijn hoofd

In de afgelopen periode ben ik bijna twee weken ziek geweest en daarna moest ik behoorlijk wat werk (zowel zakelijk als privé) inhalen. Daarom een tijdje niet gepubliceerd. Maar vandaag moet ik, anders kan ik vast niet slapen.

Toen ik weer aan het werk ging na mijn ziekte vroeg iedereen of ik weer beter was. Omdat ik me nog niet helemaal optimaal voelde, vond ik dat een moeilijke vraag. Iets raars in mijn hoofd weerhield me om direct te antwoorden. Want ik had me wel beter gemeld, maar ik voelde me nog niet echt goed en gezien het rijtje goed – beter – best kan je dus logischerwijs niet bevestigend antwoorden op de vraag of het beter gaat.
Ja natuurlijk weet ik dat beter verschillende betekenissen heeft. Wellicht is het overigens genetisch bepaald om hier moeite mee te hebben, want mijn zoon van vier spreekt consequent over goeier. En dat is logischerwijs eigenlijk wel …. beter.

Nog zo een:
Vanmiddag was ik naar huis aan het fietsen. Eigenlijk moest ik nog iemand bellen, maar doordat ik tegenwind had en hard fietsten omdat ik eigenlijk al te laat was (m.n. voor sesamstraat), kwam dat niet uit. Maar het bleef wel in mijn hoofd spelen. Opeens fietste ik langs een bekende die haar straatje schoon aan het vegen was. Ook toen gebeurde er weer iets raars in mijn hoofd. Ik wou eigenlijk bellen, maar omdat al een paar keer tijdens de rit vastgesteld had dat bellen niet handig was, deed ik dat niet. Terwijl de fietsbel toch een heel andere handeling vereist. Raar dat mijn hoofd twee verschillende soorten bellen toch met elkaar combineert.

En dat op een dag dat:
Peter Hagoort van het F.C. Donders Centre (waar zou F.C. in dit geval voor staan?) een van de vier Spinozapremies kreeg. Hij doet onderzoek naar de hersenactiviteit tijdens het spreken.


Zal ik mezelf daar eens goed laten onderzoeken?

En:
De Amerikaanse computerfirma IBM gaat samen met Zwitserse wetenschappers ’s werelds eerste computersimulatie creëren van de menselijke hersenen tot op moleculair niveau.


Zal ik die simulatie laten mislukken door mijn hersenen als voorbeeld te laten dienen?

01 mei 2005

Kraampje op koninginnedag 2006

Voor de vorige blog posting heb ik voor mijn gevoel te veel gezocht op het Internet en te weinig uit mezelf gehaald. Nu maar anders; een onderdeel uitdiepen: Een kraampje van Republikeins Genootschap op de Koninginnemarkt 2006.

Het volgende hoort natuurlijk bij het kraampje:

  • Iets inhoudelijks: een vaag gestencild (kan dat tegenwoordig nog?) vlugschrift, waarin een paar niet Koningshuis punten gemaakt worden. En dan met name de onbekende punten, want die zijn erg de moeite waard; het aanstellen van de formateur is eigenlijk zo zichtbaar dat het eigenlijk altijd wel goed gaat. Ik bedoel het wekelijks overleg tussen de MP en het SH (StaatsHoofd). Hierin mag het SH zijn / haar mening geven (ook wel advies genoemd) over alles wat ze belangrijk vindt. In het algemeen is de MP krachtig genoeg om dit te weerstaan. Dit ligt niet zo voor de hand voor de ministers die ook elke zoveel weken bij het SH langs mogen komen. Ook niet onvermeld mag blijven dat het SH personeels onderzoek door de AIVD mag initiëren zonder dat de MP hiervan op de hoogte is. (wellicht zijn niet alle punten meer relevant).
  • Ballengooien tegen blikjes met foto’s van alle leden van het koningshuis (hoeveel zijn dat er wel niet?). Wie met een bal alle blikjes omgooit is gelijk erelid van het Republikeins Genootschap. Wie na drie ballen nog steeds nix omgegooid heeft, die wordt automatisch aangemeld voor een lintje. Het kreatieve kraampjes comité heeft het pijltjes gooien laten afvallen omdat dit potentieel te gevaarlijk is voor de stand staanders.
  • Wat is een koninginnedag zonder blokfluitende kinderen? Het repertoire bij de stand zou natuurlijk moeten bestaan uit republikeinse liederen, bv het lokale provinciale volkslied als het niet koningsgezind is. Ook de liederen die bij sportevenementen gebruikt worden komen in aanmerking, zoals het Ole, Ole, Ole en vooral ook het Aanvallen!
  • De kleur van het kraampje moet eigenlijk gewoon en wellicht zelfs overdreven oranje zijn. Dit is nl. de kleur die ons allen bindt. Dat het een Royal(e) achtergrond heeft maakt niet uit; laten we het niet allemaal te fundamenteel maken….

Zo dit voelt beter.

30 april 2005

Koninginnedag 2005

Eigenlijk is in dit land Koninginnedag eigenlijk met name oranje dag. Volgens mij was dat onderzocht, maar ik kan het even niet terug vinden. Maar je kan het ook gewoon zien als je buiten rond loopt iedereen heeft wel iets met oranje aan. Een ander saamhorigheidspuntje is met z'n allen naar de festiviteiten dan wel kleedjes markt. Zelf heb ik het in deze dagen (en alleen deze dagen) over het Republikeins Genootschap. En in een baldadige bui overweeg ik volgend jaar een kraampje op ons locale oranje feestje van het Republikeins Genootschap in te richten. Het is dan wel jammer dat ik dan eigenlijk nix met oranje aan mag.

Ook alleen in deze dagen probeer ik de familie thuis de essentiële uitroep van het koningshuis te leren "Leve de koningin" "hoera, hoera, hoera!" Er zit blijkbaar iets republikeins in de genen, want het komt na twee dagen niet verder dan "Leve de koningin" "mama, mama, mama!". Ook het drie keer ritmisch zwaaien met de arm mislukt volledig.

Het verantwoorde gedeelte:

Het Wilhelmus
http://www.wilhelmus.nl/
Zelf kom ik niet verder dan de eerste twee regels van het eerste couplet. Op deze site wel even zoeken voordat je de tekst kan downloaden.
Het eerste couplet moesten we maar niet zingen als we tegen Duitsland of Spanje moeten. Als je er induikt, blijkt er een speciale voetbal versie te bestaan
http://www.dordt.nl/diversen/wilhelmus/voetbal.htm

Republikeins Genootschap
http://www.republikeinsgenootschap.nl/
Je kan je toch niet aanmelden, het gaat volgens de site: "De deelnemers aan het genootschap bevorderen individueel of collectief de discussie over de Nederlandse staatsvorm"

oranje.nl de plek voor oranje supporters http://www.oranje.nl/

Is zelfs vandaag alleen maar gericht op sport en voetbal, terwijl het toch vrij eenvoudig moet om hier een paar Koninginnedag nieuwtjes te plaatsten, want het komt uit hetzelfde content management systeem.

Mijn partij:
http://www.d66.nl/page/downloads/vp2002-2006.doc

176 D66 wil een modernisering van het koningschap. Het lidmaatschap van het Koninklijk Huis en de daarbij behorende ministeriële verantwoordelijkheid wordt teruggebracht tot het Staatshoofd en de direct bij de uitoefening van het koningschap betrokken verwanten. De Regering bestaat voortaan alleen uit de ministers. Zolang Nederland geen rechtstreeks gekozen premier heeft, kiest de Tweede Kamer zelf een (in-)formateur.

25 jaar Beatrix
http://www.25jaarkoninginbeatrix.nl/

09 april 2005

De zin en onzin van cijfertjes

Vanmorgen een b'tje in de krant gelezen en het krantje van van mijn pensioen. Er waren drie onderwerpen die eigenlijk over hetzelfde gaan.
  1. Volkskrant, Economie: Handel in CO2 emissierechten, om de bedrijven die veel CO2 uitstoten te stimuleren dit te verminderen.
  2. Volkskrant, Economie: Commentaar Frank Kalshoven over lokale lasten en niet toenemende efficientie van gemeentelijke administraties.
  3. Financieel toetsingskader (FTK) irt tot de waardering van de pensioen verplichtingen.

Cijfers worden steeds belangrijker om de transparantie en besturing te verbeteren. Dat is natuurlijk goed, maar we doen het eigenlijk omdat we andere onderliggende problemen blijkbaar niet kunnen besturen.

We missen (of vertrouwen niet op) de juiste mensen op de juiste plaats met

  • Kennis van zaken
  • Gezond verstand
  • En vooral ook integriteit en oog voor het grotere geheel (maatschappij, milieu, mensen e.d.)

Dit soort dingen zijn natuurlijk vrijwel onmogelijk te meten, maar ik vind wel dat de cijfers die we gebruiken / maken hier tegen afgewogen moeten worden. Anders bestaat de mogelijkheid dat de cijfers het juiste lijken weer te geven, maar dat er ergens anders problemen door ontstaan. Bv pensioen fondsen die in jaren dat het beleggingsresultaat tegenzit door een tegenzittende economie, de premies moeten verhogen. En die moeten natuurlijk opgebracht worden door de mensen en bedrijven die het toch al moeilijk hebben vanwege de tegenzittende economie. Of enegrie bedrijven die gevaarlijke kerncentrales neer laten zetten op plaatsen waar ze de snelle inkomsten belangrijker vinden dan de risico's.

We kunnen dus alleen maar zekerstellen dat de cijfers en besturing langs de meetlat van de juiste mensen op de juiste plaats met ruim voldonde persoonlijke integriteit, leggen.

04 april 2005

Amsterdam en Veiligheid

Veiligheid is ook nog eens een relatief begrip. In de tijd dat ik in het bestuur van de Ams-IX gezeten heb, moest ik toch zo nu en dan naar Amsterdam. Hoewel ik mezelf toch wel een man van de wereld vind, want ik heb half Europa voor zaken bezocht, heb ik vanuit veiligheidsoverwegingen verschillende reismethoden gehanteerd. De eerste paar keer ging ik met de trein en taxi en wat later zelf met de auto. Omdat ik het met de auto in Amsterdam een drama vindt, ben ik daar vanaf gestapt toen het buro van Oud-Zuid naar het Centrum verhuisde. Toen werd het eerst maar met de trein en wandelen en later pas met de tram. Waarschijnlijk is de tram eigenlijk veiliger, maar het ID om samen met Amsterdammers in een tram te zitten, voelde in het begin helemaal niet goed. Het is later helemaal goed gekomen, zelfs toen ik aan het eind van de avond, half beschonken met een kratje wijn onder me armen in de tram stapte. De metro was waarschijnlijk in alle gevallen het snelste geweest, maar die grens heb ik nooit durven nemen. Over Amsterdam in z'n algemeenheid vindt ik wel dat er erg veel mensen rondlopen die pech gehad hebben in het leven. Van een echte Amsterdammer gebreep ik dat dit eigenlijk niet aan de Amsterdammers ligt, maar dat juist de mensen met pech in het leven naar Amsterdam trekken.

03 april 2005

Internet en veiligheid; zin en onzin

Er is de laatste tijd weer redelijk wat geschreven over Internet en de veiligheid daarvan. De verantwoordelijkheid van ISP's krijgt op dit moment de meeste aandacht. In al die discussies wordt volgens mij het belangrijkste vergeten. Het Internet wordt steeds meer onze nieuwe maatschappij met vrijwel alle aspecten daarvan. We noemden het vroeger ook wel de virtuele wereld en daarbij horen nu eenmaal ook de minder plezierige dingetjes van de niet virtuele wereld. Anders hadden we het wel met z'n allen het aardse paradijs genoemd ;-).

De veiligheid op het Internet moeten dus met de gewone maatschappij vergeleken worden. Als ik gewoon alleen maar thuis blijf zitten, met de deuren op slot kan me weinig gebeuren. In de Internet wereld heet dit stand-alone. Als je buiten loopt en een straat over wilt steken, dan is er in principe ook een veiligheidsissue. Daar gebeuren wel eens ongelukken mee en soms is naast degene die het veroorzaakt ook bv de gemeente hiervoor aanspreekbaar. In onze maatschappij loop je nu eenmaal gevaar net zo als op het Internet. In onze maatschappij zijn er kindervriendelijke wijken, met zo veel hoge drempels dat ze eigenlijk ontoegankelijk zijn voor snelle en verlaagde bakken. Als het goed is zijn er ook gebieden waar je wel met snelheidsmonsters kan komen. Zo ook op het Internet. Je kan het Internet benaderen via ISP's die er voor zorgen dat je behoorlijk veilig en zonder risico voor ongewenst bloot virtueel kan leven en er zijn ISP's die zich puur richten op snelheid. Ik moet wel toegeven dat de keuze vrijheid zich nu nog beperkt tot het al dan niet betaald aan kunnen zetten van de verschillende veiligheidsdiensten, maar dat doet aan het principe niet af.

Wat wel moet gebeuren is dat gebruikers van de virtuele maatschappij zich realiseren dat er risico's zijn en dat ze een keus hebben hoe hiermee om te gaan.
consumenten organisaties en ook ISP's hebben een rol hierin. Als gevolg hiervan zal de verscheidenheid in ISP's en veiligheidsdiensten vanzelf toenemen, want dat is de tucht van de markt.

Conclusie:
Veiligheid op het Internet is goed te vergelijken met veiligheid in de maatschappij. Naast degene die de onveiligheid veroorzaakt, kan je soms een ook een ander daarop aanspreken. Maar je moet altijd zelf ook goed opletten en je eigen verantwoordelijkheid nemen en keuzes maken.

En wellicht heb ik vroeger wel te veel SF gelezen ;-)

26 maart 2005

OK het is tijd

Het moet er nu eindelijk maar eens van komen, het plaatsten van een artikel op m'n Blog. Met het schrijven op deze blog wil ik mijn schrijven weer eens wat oefenen. Een paar jaar geleden schreef ik "@'s weekly" op m'n Palm en ik verzond hem via de e-mail onder collega's. Zelf heb ik daar veel plezier aan beleeft heb en het is me ook gelukt om anderen een glimlach op het gezicht wist te toveren. Maar na ongeveer twee jaar was mijn inspiratie op, waarschijnlijk omdat ik het met name over de dingetjes in m'n werk had.

Over mij als schrijver:
De dokter heeft vastgesteld dat ik snel last heb van schrijverskramp, daarom gebruik ik mijn Palm veel minder om aantekeningen op te maken. Ik ben een b'tje dyslectisch en ik moet dus elk stukje door de spellingscontrole halen, zeker zolang deze blogger alleen maar de engelse spellingscontrole heeft. Voor de rest kan ik redelijk goed mondeling formuleren, maar heb moeite om het dan schriftelijk vast te leggen.
Ondertussen probeer ik naast mijn werk en de zorg voor mijn vrouw en kinderen te werken aan een boek. Het is nog niet erg veel (half hoofdstukje), maar ik hoop eigenlijk dat het resulterende genre "literaire slapstick" is.

Tijdens een management 2 daagse heeft op 25 april 2003 een handlezer gesteld: Zou een creatief beroep moeten hebben, heeft schrijverstalent en gaat tussen z'n 43ste en 47ste veel geld verdienen. Nu wil dat laatste niet direct zeggen dat ik mijn geld ga verdienen met schrijven, want ik ben technisch visionair ook wel redelijk sterk en dat ga ik wellicht ook nog eens anders inzetten. Ik zou het overigens erg deprimerend vinden als ik financieel onafhankelijk zou worden door het winnen van een grote prijs in een loterij. Maar genoeg hierover ik schrijf wellicht wel weer eens wat meer over mezelf in een volgende posting.
Ik ben wel redelijk tevreden over bovenstaande, want nu ik dit geschreven heb krijg ik weer meer ruimte in mijn hoofd. En ik kan eigenlijk niet wachten met het posten van het volgende stukje.