Amsterdam en Veiligheid

Veiligheid is ook nog eens een relatief begrip. In de tijd dat ik in het bestuur van de Ams-IX gezeten heb, moest ik toch zo nu en dan naar Amsterdam. Hoewel ik mezelf toch wel een man van de wereld vind, want ik heb half Europa voor zaken bezocht, heb ik vanuit veiligheidsoverwegingen verschillende reismethoden gehanteerd. De eerste paar keer ging ik met de trein en taxi en wat later zelf met de auto. Omdat ik het met de auto in Amsterdam een drama vindt, ben ik daar vanaf gestapt toen het buro van Oud-Zuid naar het Centrum verhuisde. Toen werd het eerst maar met de trein en wandelen en later pas met de tram. Waarschijnlijk is de tram eigenlijk veiliger, maar het ID om samen met Amsterdammers in een tram te zitten, voelde in het begin helemaal niet goed. Het is later helemaal goed gekomen, zelfs toen ik aan het eind van de avond, half beschonken met een kratje wijn onder me armen in de tram stapte. De metro was waarschijnlijk in alle gevallen het snelste geweest, maar die grens heb ik nooit durven nemen. Over Amsterdam in z'n algemeenheid vindt ik wel dat er erg veel mensen rondlopen die pech gehad hebben in het leven. Van een echte Amsterdammer gebreep ik dat dit eigenlijk niet aan de Amsterdammers ligt, maar dat juist de mensen met pech in het leven naar Amsterdam trekken.